مقایسه ساختمان های بتنی و فولادی

 آیا فولاد از بتن قویتر است؟ پاسخ کوتاه این است که خیر.
اگر از فلز و بتن در ساخت سازه ها استفاده نمی شد ، جهان چگونه به نظر می رسید؟ ساختمانهای بلند مرتبه ای که همه جا می بینید وجود نخواهد داشت. با این حال ، بین دو مصالح ساختمانی ، کدام یک بهتر است؟دو مورد از متداول ترین مصالح ساختمانی در ایران بتن و فولاد است. گاهی اوقات ، شما انتخاب ماده ای برای پروژه خود دارید. کدام یک را باید انتخاب کنید؟ کدام ماده برای هدف خاص شما بهترین است؟

کدام فاز شهرک اندیشه برای زندگی بهتر است

تفاوت اصلی بین فولاد و بتن و جوانب مثبت و منفی آنها:

نکته اول این است که ساختمانهای فولادی از قبل ساخته شده خارج از محل ساخته می شوند و سپس برای مونتاژ آسان به محل تحویل داده می شوند. در حالی که سازه های بتنی معمولاً در محل شکل می گیرند – بتن در قالب ریخته می شود – که به فرم شناخته می شود – و خشک می شود. سپس فرم ها با آشکار سازی ساختار بتن برداشته می شوند.

استفاده از فرم ها برای قالب ریزی بتن به این معنی است که ساختار بتنی شما تقریباً هر شکلی را که بتوان تصور کرد به خود می گیرد. قالب را به شکل دلخواه درست کنید ، بتن را بریزید ، بگذارید چند روز خشک شود وساختار مورد نظر را داشته باشید

از چه موادی بیشتر در مهندسی سازه استفاده می شود؟

مهندسی سازه به دانش مواد و خصوصیات متناظر آنها بستگی دارد تا رفتار متفاوتی از مواد مختلف را هنگام استفاده در سازه پیش بینی کنیم. به طور کلی ، سه (3) مصالح ساختمانی که بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند عبارتند از فولاد ، بتن و چوب / الوار .قبل از مهندسی مدرن و توانایی دستکاری بتن و فولاد ، دنیای معماری از خانه های چوبی ، خشتی ، کاهگل و غار تشکیل شده بود. 

مقایسه سازه بتنی با فولادی

سازه فولادی

فولاد آلیاژی است که عمدتا از آهن و کربن تشکیل شده است. عناصر دیگر نیز برای بدست آوردن خواص دیگر در آلیاژ مخلوط می شوند. یک نمونه افزودن کروم و نیکل برای ایجاد فولاد ضد زنگ است. افزایش کربن در فولاد اثر مورد نظر در افزایش مقاومت کششی مواد را دارد. افزایش میزان کربن باعث شکنندگی فولاد می شود که برای فولاد سازه ای نامطلوب است.

مزایای

1.  فولاد دارای نسبت مقاومت / وزن بالایی است. بنابراین ، وزن مرده سازه های فولادی نسبتاً کم است. این خاصیت باعث می شود که فولاد به عنوان یک ماده ساختاری بسیار جذاب برای ساختمانهای بلند مرتبه ، پلهای با طول زیاد ، سازه های واقع در زمین با باربر خاک کم و در مناطقی با فعالیت لرزه ای بالا باشد.
2. شکل پذیری. فولاد می تواند قبل از خرابی دچار تغییر شکل پلاستیک بزرگ شود ، بنابراین قدرت ذخیره زیادی را ایجاد می کند.
3. خواص مواد قابل پیش بینی. خصوصیات فولاد را می توان با اطمینان از درجه بالایی پیش بینی کرد. در واقع فولاد رفتار الاستیک را تا سطح تنش نسبتاً بالا و معمولاً کاملاً مشخص نشان می دهد. در مقایسه با بتن مسلح ، خصوصیات فولاد با گذشت زمان تغییر چشمگیری نمی کنند.
4. سرعت نعوظ اعضای فولادی به سادگی در سازه نصب می شوند و باعث می شوند که زمان ساخت بسیار کوتاه باشد. این امر به طور معمول منجر به بازده اقتصادی سریعتر در مناطقی مانند هزینه های کارگری می شود.
5. سهولت تعمیر به طور کلی سازه های فولادی به سرعت و به راحتی قابل تعمیر هستند.
6.  سازگاری پیش ساخته. فولاد برای پیش ساخته و تولید انبوه بسیار مناسب است.

معایب

1. هزینه عمومی فولاد بسیار پر مصرف است و به طور طبیعی گرانتر از آن تولید می شود. ساخت سازه های فلزی ممکن است هزینه بیشتری نسبت به انواع دیگر سازه ها داشته باشد.
2.  ضد حریق استحکام فولاد به طور قابل ملاحظه ای کاهش می یابد که در دمای معمول در آتش سوزی ساختمان گرم شود. فولاد نیز گرما را از یک قسمت سوخته در ساختمان کاملاً سریع هدایت و منتقل می کند. در نتیجه ، قابهای فولادی در ساختمانها باید از ضد آتش مناسب باشند.
3.  نگهداری. فولاد در معرض محیط می تواند به مواد آسیب برساند و حتی ساختار را از طریق خوردگی آلوده کند. سازه های فلزی در معرض هوا و آب ، مانند پل ها و برج ها ، به طور منظم رنگ آمیزی می شوند. استفاده از فولادهای ضد آب و خوردگی ممکن است این مشکل را برطرف کند.
4.  حساسیت به کمانش به دلیل نسبت مقاومت / وزن زیاد ، اعضای فشرده سازی فولاد باریک تر و در نتیجه بیشتر از اعضای فشرده سازی بتن مسلح حساس به کمانش هستند. در نتیجه ، برای بهبود مقاومت در برابر کمانش اعضای فشرده سازی باریک فولاد ، به ملاحظات طراحی بیشتری نیاز است.

بتن آرمه

بتن مخلوطی از آب ، سیمان و سنگدانه ها است. نسبت سه مولفه اصلی برای ایجاد ترکیبی از مقاومت فشاری مورد نظر مهم است. وقتی میله های فولادی تقویت کننده به بتن اضافه می شوند ، این دو ماده با بتن کار می کنند تا مقاومت فشاری و فولاد مقاومت کششی را فراهم کنند.

مزایای

1.  مقاومت فشاری بتن مسلح در مقایسه با سایر مصالح ساختمانی مقاومت فشاری بالایی دارد.
2.  مقاومت کششی با توجه به آرماتور ارائه شده ، بتن مسلح همچنین می تواند مقدار زیادی تنش کششی را تحمل کند.
3.  مقاوم در برابر آتش. بتن توانایی خوبی در محافظت از میله های فولادی تقویت کننده در برابر آتش برای مدت طولانی دارد. این زمان برای میله های تقویت کننده تا زمان خاموش شدن آتش خریداری می شود.
4.  منابع محلی. اکثر مصالح مورد نیاز برای تولید بتن به راحتی از طریق محلی تهیه می شوند که این امر باعث می شود بتن یک انتخاب محبوب و مقرون به صرفه باشد.
5.  ماندگاری سیستم ساختمانی با بتن آرمه از دوام بیشتری نسبت به سایر سیستم های ساختمانی برخوردار است.
6.  قالب پذیری بتن آرمه ، به عنوان یک ماده مایع در آغاز ، می تواند از نظر اقتصادی در یک طیف تقریباً نامحدود از اشکال قالب ریزی شود.

معایب

1.  ذخیره سازی طولانی مدت هنگامی که سیمان با آب واکنش می دهد و مخلوط سخت می شود ، نمی توان بتن را یک بار مخلوط کرد. مواد اصلی آن باید جداگانه نگهداری شود.
2.  زمان بهبودی. بتن سی روز دوره پخت دارد. این فاکتور در برنامه ساخت ساختمان بسیار تأثیرگذار است. این باعث می شود سرعت نصب بتن ریخته گری کندتر از فولاد باشد ، با این وجود می توان با استفاده از بتن پیش ساخته این کار را بسیار بهبود بخشید.
3.  هزینه فرمها هزینه فرم های مورد استفاده برای ریخته گری RC نسبتاً بیشتر است.
4.  سطح مقطع بزرگتر برای یک ساختمان چند طبقه ، مقطع ستون بتن آرمه (RCC) بزرگتر از مقطع فولادی است زیرا مقاومت فشاری در مورد RCC کمتر است.
5.  جمع شدگی جمع شدگی باعث ایجاد ترک و از بین رفتن قدرت می شود.

نتیجه گیری

ساختمانهای بتنی از مزایای ایمنی بسیاری برخوردارند ، در مقایسه با سازه های فلزی ، بتن محافظت عالی در برابر انفجار و تحمل درجه حرارتهای بسیار بالا برای مدت زمان طولانی دارد. ساختمانهای بتنی بسیار سریع هستند و گزینه های جذابی هستند.

از آنجا که فولاد برای بخشهای بزرگ نیز امکان پذیر است اما با استفاده از زمان بیشتر و زمان بی معنی توسعه و هزینه بیمه ساختمان فلزی بالاتر از بتن است به دلیل تفاوت در ایمنی. اکنون از فولاد معمولاً برای حفظ محیط و تقویت استفاده می شود.

هر دو فولاد و بتن از مصالح ساختمانی محبوب هستند و تقریباً همیشه با هم استفاده می شوند ، بنابراین من نمی گویم که ذاتاً از دیگری برتر است.